Би сургуулиа төгсөөд нэг их удаагүй л дээ. Гэхдээ би өмнө ажил амралт хоёроо ялгаж мэддэггүй байж гэж бодох юм. Ажил дээрээ амраад ч байгаа юм шиг, харин амар ч байх даа ажлаад ч байгаа юм шиг санагдаг байж билээ. Гэтэл би 2005 оны намар өөрийн тэр нэг хэвийн ажил, амралт нь мэдэгдэхгүй ажлаасаа гарч тэр өвөл нь хэдэн таньдаг хүмүүстэйгээ МТЗ-ын нэгэн төслийн програм дээр хамтран ажиллаа тэгэхэд нэг өдөр бид төслийн эхний хэсгийг дуусгаад элдэв зүйл ярилцаж байв гэтэл ярианд маань амралтын талаар санал бодлууд цухалзаж бүгд л өөрсдийн бодлоо хэлснээс Найз Д.Мөнхтулгын "Амралт гэдэг бол хүн үргэж хийдэггүй зүйлээ хааяа нэг хийхийг хэлдэг юм." гэсэн үг яагаад ч сэтгэлд их нийцэж билээ. Учир нь одоо би төрийн албан хаагч тиймээс надад цаг зав хагас, бүтэн сайн өдрүүдэд л гардаг. Тэр үеэр би дараа долоо хоногт өмсөх хувцах хунар, өөр бас бус хэрэглэх зүйлүүдийг бэлдээд бараг өнгөрдөг гэтэл энэ нь надад бас амралт юм. Бид заавал зүгээр сууд идэж ууж, цэнгэж зугаацаж, тоглож наадаж байж амрах юм шиг бодож санаж явдаг сонин гэхээсээ илүү гаж зуршилтай хүмүүс юм байна л даа.
